środa, 30 stycznia 2013

Plac Waszyngtona, Washington square (1997)


Reżyseria : Agnieszka Holland ['Tajemniczy Ogród' , 'W ciemności' , 'Janosik. Prawdziwa historia']

Autor książki : Henry James 

To historia pewnej nowojorskiej rodziny gdzie przemożny ojciec bardzo kontroluje życie swojej dorastającej córki. Dziewczyna  poddana opiece ciotki wyrasta na głupiutką i naiwną. Nie podoba się to ojcu obawiającemu się o majątek Katarzyny. Jest wiek XIX więc panuje moda na łowców spadków. Na drodze dziewczyny pojawia się pewien młodzieniec, za którym szaleje niepokornie. Kochankowie nie dostają zgody od ojca. Pan Slopper próbuje stłumić rosnące uczucie i zabiera córkę na pół roku do Europy, wyjazd przedłuża się do roku, ale jej uczucie do młodzieńca nie gaśnie. Po powrocie okazuje się, że Morris [Ben Chaplin - 'Londyński bulwar' - na blogu, 'Dorian Gray' , 'Koń wodny - legenda głębin' , 'Cienka czerwona linia'] rezygnuje z małżenstwa. Katarzyna [Jennifer Jason Leigh - 'Mechanik' , 'Obłęd' , 'Margot jedzie na ślub']nie załamuje się, ale nie już tą samą osobą.

Film powstał na bazie powieści Henry Jamesa - 'Dom na placu Waszyngtona'. Nowela jest czystym studium psychologii postaci [zresztą jak wszystkie książki James'a]. Portrety są złożone, a narrator ukazuje punkty widzenia każdej z osób. Dzięki temu możemy zaobserwować jak różne mogą być reakcje ludzi na daną sytuację i jak ważna jest dobra komunikacja w relacjach międzyludzkich. 

Ojciec - tyran ma własną córkę za głupie i naiwne dziewczę. Zwykł jej dokuczać, narzekać na nią , ale nigdy nie przyłożył się do jej wychowania. Zlecił to naiwnej i niewyedukowanej ciotce Peninman [Maggie Smith - McGonagall z Harrego ;p , dwukrotnie dostała Oscara], która uwielbiała wtrącać nos w nie swoje sprawy i zajmować się młodzieńcami. Sama męża pochowała dawno temu i brakowało jej życia towarzyskiego.
Relacja ojciec-córka jest głównym motywem filmu. Narzucający swoje zasady ojciec nie pozwala żyć jej własnym życiem. Nie może zawieść się na miłości, nie może zakochać się szalenie i popełnić młodzieńczego błędu. Ogranicza ją do tego stopnia, że marnuje jej życie. Choć wciąż nazywa to troską...
Uznaje wszystkich za łowców posagów, ale nie widzi w sobie takiego typa w sobie. 

Morris, o którego rozchodzi się cała gratka jest po prostu beztroskim młodzieńcem, który roztrwonił cały majątek. Teraz bez pieniędzy szuka zatrudnienia albo jak uważał Slopper łatwych pieniędzy czyt. posagu. Ale poprzez lata zmienia się i zmienia się również Katarzyna. Z naiwnej i głupiej jak ją postrzegano [właściwie tak ją postrzegał tylko ojciec, bo wszyscy naokoło widzieli w niej zterroryzowany potencjał] stała się pewną siebie kobietą. Doświadczona życiem pod kloszem bierze los w swoje ręce. Koniec jest dwuznaczny, a owa dwuznaczność to typowy zabieg Jamesa. Koniec historii to początek działań naszej wyobraźni :) co stało się z nią i z Morrisem ?

Książkę przeczytałam i film obejrzałam na potrzeby zajęć i zaliczenia z historii...literatury. Nie żałuję, bo jest w tej historii coś fajnego. Przemiana bohaterki, przemyślenia wszystkich postaci, te niedopowiedzenia i szansa na kreatywność dla widza ;p

Wydaje mi się, że jak na lata 90-te to całkiem niezły film kostiumowy i obyczajowy. 19 wiek jest nam znany powierzchownie, a oglądając ten film zobaczymy tamte czasy w innej odsłonie, może nie dogłębnej, ale ciekawej. Zarys wielomożnej rodziny, problemy, miłości i rządzące konwenanse.

Historia może i jest troszkę smutna, ale rozbawia nas niedojrzałość Katarzyny, jej niezręczność i nieumiejętność zachowania się. W książce nie było to tak bardzo wyekseponowane. W większości ktoś opowiadał jej wpadki.

Film oceniam na jakieś 6/10. 
A książkę na jakieś 4/10. 



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz