The iron lady, Żelazna dama (2011)

Reżyseria : Phyllida Lloyd ['Gloriana', 'Mamma Mia']

'Królów było wielu, Żelazna dama tylko jedna'.

Filmowa biografia niezwykłej postaci angielskiej sceny politycznej lat 80. XX wieku. Miała piskliwy głos i była córką sklepikarza, a razem z Margaret Beckett były jedynymi kobietami pełniącymi funkcję ministrów z najważniejszej grupy resortów. Przydomek Żelaznej Damy nadano jej z powodu stanowczej postawy wobec komunizmu i strajków górników. Jej liberalną politykę nazwano thatcheryzmem.

W rolę Margaret Thatcher wcieliła się Meryl Streep ['Devil wears Prada' , 'Julie i Julia' , 'Mamma Mia', 'Kochanica francuza', 'Dwoje do poprawki'], którą odegrała świetnie. Uwielbiam tę aktorkę i żałoawałam, że nie dostała wtedy Oscara. Należał się jej. Idealnie ukazała stanowczość i wolę walki, a także pewność siebie prawdziwej Thatcher. Obie posiadają podobne cechy fizjonomiczne.

Film jest biografią Żelaznej Damy, ukazuje jej współczesne życie prywatne, a retrospekcje odwołują się do jej pracy politycznej. 
Jako córka sklepikarza wg wielu nie miała prawa głosu, a jako kobieta w polityce musiała walczyć wręcz o miejsce. Nabycie takiego szacunku w Parlamencie zajęło jej lata. 
Ciężką pracą i zaangażowaniem zapracowała sobie na miano Żelaznej Damy. Tymbardziej, że lata jej premierowania to czasy zimnej wojny, walk o Falklandy, strajków górników, ogromna swawola związków zawodowych, czy zamieszania irlandzkie. I wiele innych faktów historycznych.

Obejrzałam szczerze mówiąc nie tylko, żeby nie musieć czytać Zinsa na egzamin z historii, ale też powtórzyłam sobie tę produkcję ze względu na Meryl Streep. 
Biografia Margaret jest naprawdę ciekawa, wzruszająca. Gwiazd jest tu kilka, ale przyćmione są przez rolę główną Meryl, której gra to istny majstersztyk. O filmie mówi się, że jest pretekstem do ukazania wspaniałej gry Streep. Osobiście się z tym zgadzam.

Wszystko jest zgrane, dopieszczone i zapięte na ostatni guzik.
Polecam i daję 9.